Zanzibar

Zanzibar, heaven on earth! Wat hebben wij een heerlijke paar dagen gehad zeg! Zaterdag vlogen we met Fastjet (zusje van Easyjet) voor een prikkie (retourtje was zo’n 60 euro) naar Stonetown, Zanzibar. De vlucht was kort, het was ongeveer maar een uurtje vliegen. Altijd weer spannend hoor, dat vliegen maar gelukkig was de landing zacht want even schoot er een Rome-flashback door mijn hoofd (we hadden toen een hele harde landing zodat we bijna twee meter de lucht in schoten en dat Simone er over vloekte, maar goed dat was gelukkig ook weer goed gekomen anders hadden we niet eens in Tanzania gezeten).

Aangekomen in Stonetown kregen we al een klap in ons gezicht. Pfoe, wat is het daar warm zeg! Nog warmer dan in Arusha en heel benauwd. Snel op naar het hotel. Het Swahili house. Een mooi, duur hotel maar we hebben er voor een prikkie (50% korting!!) kunnen overnachten. Tessa en ik kwamen namelijk de dag voor vertrek een Nederlandse vrouw tegen in Arusha die in een aantal hotels op Zanzibar heeft gewerkt. Daardoor konden we met korting in een ietwat luxe hotel slapen. De bedden lagen heerlijk, en het ontbijt was zalig!

Stonetown is een heel lief stadje. Allerlei smalle straatjes en een mooie boulevard. Alleen het strand stelt niet zoveel voor. ’s Avonds staan er allemaal mensen met kraampjes waar je voor een prikkie eten kunt kopen. Lokaal voedsel, Tessa en Simone zijn er niet meer zo voor te porren maar aangezien ik een ijzeren maag heb, heb ik toch wat dingetjes moeten proeven. Het eten was wel lekker, een aantal samoosa’s gehad, die waren niet zo maar de panpizza was een succes!

Zondag zijn we met een bootje weggeweest voor een “Blue Safari”. Je zit dan met een aantal andere mensen op een boot en gaat dan snorkelen, naar een zandbank en nog naar een ander eiland voor een heerlijke visbarbecue. Zoals vele mensen weten ben ik niet echt een vissenfan. Dus eerst maar angstig vanuit de boot kijken hoe Simone, Tessa en de rest van de bemanning hun leven waagden voor het snorkelen (want ja, er kunnen ook haaien zwemmen in de Indische oceaan). Één van de gidsen vond het wel zielig voor mij dat ik niet durfde te snorkelen dus hij had wat vissenvoer om de vissen te lokken. “If you don’t get in to see the fishes, than they come above to see you!” Aldus de gids. Ik voelde me wel stom dat ik niet durfde te snorkelen maar goed, die kleine visjes zijn dan ook wel heel eng hoor! Later nog wel ergens lekker gezwommen, waar het vissenvrij was. Dat was lekker! Heel helder water en lekker warm!

Daarna was het tijd om nog een keer te snorkelen. Geen vis te bekennen dus ik dacht ach, laat ik niet zo’n schijterd wezen. Dus hoppa, flippers aan en tien minuten door de boot ijsberen, zal ik het doen, zal ik het niet doen? De gids wilde wel met me mee. Goed, dan toch maar de sprong wagen.

De gids vertelde wat ik moest doen en ik deed dat braaf natuurlijk. Een aantal keren onder water gekeken om het mooie koraal te zien. Ik heb het koraal natuurlijk wel eens in Sea-life Scheveningen gezien maar “live” is toch beter! Ik was al bijna mijn angst vergeten totdat de gids zei: “Now it’s time to swim to the fishes” “Uh, well, I think it’s time to go back to the boat, haha!” Een stukje koraal met de kans dat ik een vis tegen zou komen was al heel wat voor mij. Dus snel terug de boot in.

We vaarden door naar een eiland waar de visbarbecue voor ons klaar stond. Hmm…. Laat ik nou helemaall geen vis-fan zijn, zelfs niet als ze dood op mijn bordje liggen. Dus maar rijst en een stukje kip en nog een stukje vlees (dacht ik). Het stukje vlees bleek een lekker stukje vis te zijn. Nou ben ik de beroerdste niet, dus maar proeven. Niet echt mijn smaak maar ook niet heel vies. Simone was ondertussen naast me heel druk bezig met het ontleden van een krab. Of ik ook zo’n lekker stukje wilde proberen? Nou, vooruit dan maar, nu ik toch bezig ben… Het was een zacht stukje vis en het smaakte naar… Niets eigenlijk. Niet vies en niet lekker. Na de heerlijke barbecue kregen we nog een “fruitworkshop”. Allerlei rare soorten fruit kwamen op tafel. Zo was er een fruitsoort wat smaakte naar een kruising tussen een ananas en een banaan. Heel apart maar wel lekker. Ook kwamen er rode besjes op tafel waarop je moest sabbelen en de pit moest uitspugen. Beetje vreemd, maar wel lekker!

Een uurtje later waren we alweer in Stonetown, het was een dagtrip dus even lekker douchen (in ons andere hotel, het Swahili house was maar voor één nachtje) en daarna lekker uit eten bij Mercury’s restaurant (Ja,ja Freddie Mercury is geboren, op Zanzibar). Na de heerlijke maaltijd (dat voor Tanzaniaanse begrippen erg duur was, wel €8,50 voor een heerlijk bord met eten, ik wordt nog eens arm hier!) voelde Simone zich niet zo lekker. Haar rug (en ook die van Tessa) was wel erg verbrand… Dus Simone naar het hotel gebracht. Tegenover het hotel was een Shisha (waterpijp) café. Dus een heerlijke milkshake besteld en ach, ook maar een Shisha (gewoon met fruittabak hoor, niets aan de hand!) Opeens begon het keihard te regenen waardoor we met zijn allen onder de party-tent gingen zitten. Heel gezellig gekletst met twee mannen. Ik vroeg waar ze vandaan kwamen. “Libië!” “Oh, pole sana! (Het spijt me voor je)” Waarop de Libiërs heel hard moesten lachen. Ik vertelde dat we boven Libië vlogen en dat tijdens dat moment een schietgebedje deed, want o jee, als ze ons aan hadden gezien voor een gevechtsvliegtuig… En weer lagen de Libiërs in een deuk. Ook de eigenaar kon meegenieten want één van de Libiërs vertelde in geuren en kleuren wat ik in het bewuste vliegtuig deed terwijl we over Libië vlogen. En ja hoor, weer werd ik uitgelachen. Heel fijn.

Na een tijdje vroegen Tessa en ik aan de eigenaar van de Shisha-tent waar we zo’n Shisha ding konden kopen want in Nederland zijn ze vrij prijzig. De eigenaar vertelde dat hij een vast adresje had waar hij ze kocht. Hij kon wel twee voor ons regelen voor zo’n €35 per stuk. Een koopie! Dus maar geregeld dat hij de volgende dag met de twee Shisha’s voor het hotel stond. De apparaten zaten in een mooi zwart kistje en werden er gelijk uitgehaald door de eigenaar om ons een demonstratie te geven hoe het ding klaar te maken voor gebruik. Ook kregen we nog een doosje tabak van hem mee. Echt heel lief. De eigenaar wat geld gegeven voor de service, wij blij, hij blij.

Maandagochtend zijn we weer met een boot op pad geweest. Dit keer was het alleen een ochtendtrip. We (Tessa en Simone) hadden de mogelijkheid om te snorkelen en ook hebben we Prison Island bezocht. Een eiland waar eerst een gevangenis werd gebouwd maar die nooit werd gebruikt voor gevangenen maar voor mensen die ernstig ziek waren en op dit eiland in quarantaine werden gezet. Nu staat er een heel mooi hotel, compleet met zwembad met uitzicht op de zee en leven er schildpadden. De schildpadden waren heel groot en oud. De oudste was 126 jaar. We hadden de mogelijkheid om ze te aaien en met ze op de foto te gaan. Heel bijzonder om zo dicht in de buurt te mogen komen van reusachtige schildpadden.

Na ons schildpadden avontuur door naar Kendwa. Kendwa is een plaatsje waar de mooie stranden zijn. Ongeveer een uur/anderhalf uur rijden (het ligt er maar net aan hoe snel de taxichauffeur durft te rijden) van Stonetown. Ons was aangeraden om naar het Kendwa rocks hotel te gaan. En dat was maar goed ook. We hadden een huisje vlak aan het strand en het strand was compleet met een heldere, blauwe zee en strandbedden. Wat een straf om hier 2 dagen door te moeten brengen! Ook ik was zeer gelukkig want de zee was vis-vrij! Dus lekker gezwommen, meer gegeten en Shisha gerookt met twee Canadezen. Heel gezellig! Het was zo’n paradijs dat je denkt dat je aardig over de brug moet komen om het te kunnen betalen maar we waren zo’n €30 per persoon per nacht kwijt en we waren ongeveer €60 per persoon kwijt voor twee dagen eten, drinken, Shisha en heel veel cocktails! Echt een schijntje. Dus, als je nog eens naar een paradijselijk oord wil op vakantie, dan is Zanzibar zeker een aanrader!

Na  vijf dagen relaxen was het wel weer welletjes, terug naar het “echte” leven in Arusha. Onze taxichauffeur Jimmy kwam ons ophalen van het vliegveld. Zo zit je op het paradijselijk Zanzibar en zo zit je in een kantoortje je reisverhaal te typen en je schoolwerk te maken. Want ja, ik loop best wel achter met school dus er moet nu echt wat gebeuren. Op Cheka school is er teveel afleiding waardoor ik eigenlijk niet aan het werk ga. Dus Frank en Frank gevraagd of ze me naar he life-fitness centrum konden brengen wat vlak bij hun kantoor ligt (ze werken beide bij KK security) en waar je lekker aan de bar kunt zitten en waar Wifi is. Maar ik was zo enthousiast en vroeg dat het nog dicht was vanochtend dus heb ik een plekje op het kantoor van KK security gekregen waar ik in alle rust kan werken aan mijn verslagen. Afrikaanse muziek op de achtergrond en gaan met die banaan!

Vandaag of morgen zal ik ook even een pagina aanmaken waarop ik beschrijf wat we met het donatiegeld hebben gedaan, compleet met foto’s. Houd mijn pagina dus in de gaten!

Voor nu: Kwa heri! (Tot ziens).